Είμαστε κι εμείς που ο διετής υγειονομικός συναγερμός δεν μας έκανε ούτε κακοποιητές, ούτε παιδοβιαστές, ούτε συζυγοκτόνους, ούτε Κινέζους, ούτε καν τόφαλους. Αυτό δεν πα’ να πει ότι είμαστε ωραίοι τύποι. Καθόλου. Δεν είμαι σε θέση να το ορίσω ακριβώς ούτε να περιγράψω τις ανθρωπολογικές συνέπειες αυτής της πανδημίας, νομίζω όμως ότι κάπως συμβάλαμε κι εμείς στην εξέλιξη του είδους. Δυο βηματάκια μπροστά από τον homo erectus και ένα από τον homo sapiens. Ας κοιτάξω τα χάλια μου κι ας βρω επιτέλους ένα hint. Διψάμε για ανθρώπινη ύλη! Αυτό είναι, κι αυτό συμπεραίνω από τις πόλεις μας που αίφνης πνίγηκαν στα τραπεζοκαθίσματα σε αντίθεση με τις προτεραιότητες του αρχαίου ανθρώπου, ο οποίος έσπερνε σιτηρά στην κοιλάδα του Τίγρεως και βόσκαγε στριφτόποδα βόδια στα πρανή του ποταμού Νείλου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή