Παλιά επενδυτικά σχέδια βγαίνουν και πάλι στο τραπέζι εξαιτίας της ενεργειακής κρίσης, αλλά και της ανάγκης των ενεργειακών ομίλων για εξοικονόμηση δαπανών. Αγωγοί που σχεδιάστηκαν πριν από χρόνια και δεν υλοποιήθηκαν ποτέ ή αγωγοί που κατασκευάστηκαν και είναι άδειοι από καύσιμα επιδιώκεται να ζωντανέψουν ξανά… Η ανάγκη για ενεργειακή επάρκεια είναι τόσο μεγάλη με αποτέλεσμα οι προαναφερόμενες υποδομές να εξετάζονται ξανά παρά το γεγονός ότι προορίζονται για τη μεταφορά πετρελαίου εν μέσω των προσπαθειών για την πράσινη μετάβαση της Ευρώπης. Σε δύο από αυτά ταprojects εμπλέκεται και η Ελλάδα. Ο λόγος για τους πετρελαιαγωγούς Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης με ροή πετρελαίου από το λιμάνι της Θράκης προς το λιμάνι της Βουλγαρίας και Θεσσαλονίκης – Σκοπίων.

Η διαφορά ανάμεσα στις προαναφερόμενες υποδομές είναι πως ο πρώτος αγωγός είχε συμφωνηθεί πριν από 15 χρόνια ανάμεσα στις χώρες της Ρωσίας, της Ελλάδας και της Βουλγαρίας και στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε. Σήμερα το έργο το φέρνει στο προσκήνιο η Σόφια ζητώντας τη συνεργασία της Αθήνας, χωρίς εμπλοκή της Μόσχας.

Ο δεύτερος αγωγός είναι κατασκευασμένος από τηνHelleniq Energy. Είχε παύσει να λειτουργεί πριν από εννιά χρόνια και τώρα η ελληνική εταιρεία επιδιώκει την εκκίνησή του, καθώς έχει ανάγκη της μεταφοράς έτοιμων πετρελαιοειδών προϊόντων από το διυλιστήριο της Θεσσαλονίκης στις αποθηκευτικές εγκαταστάσεις του πρώην διυλιστηρίου ΟΚΤΑ στην πρωτεύουσα της Β. Μακεδονίας. Πριν από λίγες μέρες η θυγατρική ΒΑΡΔΑΞ κατά 80% τηςHelleniq Energy και κατά 20% κρατικής εταιρείας της Β. Μακεδονίας κατέθεσε στην αρμόδια Ρυθμιστική Επιτροπή Ενέργειας της γειτονικής χώρας αίτημα για επανέκδοση άδειας λειτουργίας. Οι διαπραγματεύσεις όμως της ελληνικής πετρελαϊκής εταιρείας με τα Σκόπια βρίσκονται σε εξέλιξη για τη διευθέτηση παλιών απαιτήσεων τηςHelleniq Energy. Σε ό,τι αφορά των αγωγό Αλεξανδρούπολης – Μπουργκάς, για την κατασκευή του καίγεται η Σόφια καθώς η διέλευση δεξαμενόπλοιων από τα στενά του Βοσπόρου προς το λιμάνι της Βουλγαρίας αντιμετωπίζει δυσκολίες. Ωστόσο απαιτείται μελέτη σκοπιμότητας. Ο παλιός αγωγός με τη συμμετοχή των Ρώσων προέβλεπε τη μεταφορά ρωσικού πετρελαίου 35-50 εκατ. τόνων, ενώ οι τωρινές ανάγκες είναι για 8 εκατ. τόνους. Επιπλέον ένα από τα ερωτήματα που τίθενται είναι αν ο αγωγός αυτός θα είναι μελλοντικά βιώσιμος όταν αρθούν οι κυρώσεις εις βάρος της Ρωσίας.