Τα στολίδια του δέντρου

Φέτος άργησαν να στολίσουν. Βαριόταν να βγάλει το χριστουγεννιάτικο δέντρο από την αποθήκη. Και έτσι όπως το βλέπει τώρα, με τα κλαδιά μαζεμένα και τη μεταλλική βάση στο πλάι, του φαίνεται άσχημο. Κατασκευασμένο από υποπροϊόντα πετρελαίου κάπου στην Κίνα, ένα εορταστικό τοτέμ, το σκιάχτρο που θα διώξει τη ρουτίνα. Κάτι τόσο ψεύτικο, που λες ότι συμβολίζει την ευθυμία των γιορτών. Και επειδή έχει φτάσει στην ηλικία που συνομιλεί άνετα με το παρελθόν και αμήχανα με το μέλλον, θυμάται εκείνο το δέντρο στο πατρικό του. Μικρό, μετά βίας έφτανε το 1,50. Με κόκκινες και πράσινες μπάλες, όλες στο ίδιο μέγεθος. Στη βάση είχε μια χάρτινη φάτνη με αρκετό βαμβάκι. Και κανένα δώρο. Τότε άλλαζαν τα δώρα την Πρωτοχρονιά. Και ούτε που κατάλαβε πώς, από τη μία στιγμή στην άλλη, άρχισαν να τρώνε γαλοπούλα, με μουσική υπόκρουση Παβαρότι, ανταλλάσσοντας δώρα το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων. Αμερικανιά. Ναι, γιατί όχι; Είχαν κάνει και μερικά ρεβεγιόν σε ξενοδοχεία. Με σούπα από κάστανο, εκλεκτό μοσχάρι με πουρέ από πατάτες Περού, καλό κρασί και μπάντα που έπαιζε swing. Σε εκείνα τα Χριστούγεννα, των 90s γιόρταζε ο βαλκανικός νεοπλουτισμός. Τώρα είναι αλλιώς. Ακούει πολλούς να εύχονται «Καλές γιορτές» αντί για «Καλά Χριστούγεννα», κατά πώς ορίζει η συμπεριληπτικότητα και η πολιτική ορθότητα – μπορεί ο αποδέκτης των ευχών να μη θρησκεύεται ή να είναι αλλόδοξος. Σε πολλά τραπέζια διατίθεται και vegan εκδοχή του εορταστικού μενού. Σούπα από κολοκύθα, σαλάτα με κινόα, άντε και κανένα μπιφτέκι από σόγια και φασόλια. Κάποια στιγμή αυτή η διάθεση θα περάσει και στα σύμβολα της γιορτής. Μια Airbnb φάτνη με μαύρο Ιησού, non binary αγγελάκια και χωρίς ζώα γιατί, επιτέλους, πρέπει να γίνει σεβαστό το δικαίωμα της αγελάδας να επιλέξει πώς θα περάσει το βράδυ της. Προς το παρόν, όμως, ο άνθρωπός μας συναρμολογεί το δίμετρο χριστουγεννιάτικο δέντρο, ανοίγει τα πλαστικά κλαδιά του και ετοιμάζεται να τοποθετήσει το αστέρι στην κορυφή του. Ενα αστέρι ίδιο με αυτό που υπάρχει στη σημαία της Κίνας.