Μπορεί άραγε οι αποφάσεις που θα ληφθούν αυτή την εβδομάδα να βάλουν τέλος στο «δράμα» του πληθωρισμού; Εκ πρώτοις είναι βέβαιο ότι μπορεί να γίνει μια καλή αρχή. Το θέμα επίσης είναι, αν ό,τι αποφασιστεί μπορέσει να συνδυαστεί με την αποφυγή ενός νέου υφεσιακού κύκλου, κάνοντας την εξίσωση ακόμα πιο δύσκολη. Το πρώτο «δρώμενο» ξεκινάει νωρίς σήμερα με ένα ακόμα (ανυπολόγιστος ο αριθμός τους) Συμβούλιο Υπουργών Ενέργειας, με βασικό θέμα – το ίδιο με αυτό των προηγούμενων – την επιβολή πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου. Η Κομισιόν σε ρόλο άραβα εμπόρου σε υπαίθρια αγορά, ξεκίνησε το «παζάρι» από ψηλά. Εβαλε τον πήχη στα 265 ευρώ ανά μεγαβατώρα και σκόρπισε απελπισία σε όσους θεωρούσαν ότι μπορούσε να σοβαρευτεί. Τις τελευταίες μέρες άρχισε να κατεβαίνει, σύμφωνα με πληροφορίες η τελευταία πρόταση κάνει λόγο για τιμή 220 ευρώ ανά μεγαβατώρα. Απέχει ακόμα από την αντιπροσφορά των Νοτίων, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, για πλαφόν όχι μεγαλύτερο από τα 160 ευρώ. Δεδομένου ότι η διεθνής τιμή ανεβαίνει, πλησιάζοντας ήδη τα 150 ευρώ, είναι πιθανόν οι δύο πλευρές να πλησιάσουν περισσότερο. Οποια απόφαση και να υπάρξει είναι βέβαιο ότι η τιμή θα είναι χαμηλότερη της περυσινής, αλλά έως και 7 φορές ακριβότερη της μέσης τιμής της δεκαετίας 2010-2020.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ