Η είδηση του θανάτου του Γιάννη Διακογιάννη με βρήκε στο Κατάρ. Καταθέτω κι εγώ τη θλίψη μου για τη φυγή αυτού του μεγάλου δασκάλου της αθλητικογραφίας, που συγχρόνως ήταν κι ένας υπέροχος κοσμοπολίτης ικανός να δώσει μαθήματα ζωής σε όλους. Από τον μεγάλο «Ζανό» θα έχω να θυμάμαι πάντα πολλά: την αγάπη του για το ποδόσφαιρο και τον στίβο, τη λατρεία του για το πιάνο, την Εντίθ Πιαφ και τη Μαρία Κάλλας, την εξαιρετική του αφοσίωση στη δουλειά του. Κυρίως, όμως, θα έχω να θυμάμαι πως ήταν ένας από τους λόγους που αγάπησα τα σπορ – κι όχι μόνο το ποδόσφαιρο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή