Ζημιά

Η ευρωομάδα της Αριστεράς ήδη ζητεί μια ανεξάρτητη Αρχή η οποία θα ερευνά όλους τους θεσμούς της ΕΕ. Πίσω από τις γραμμές του αιτήματος, οι παροικούντες τα ευρωπαϊκά όργανα διακρίνουν μια ανείπωτη – προς το παρόν – κατηγορία: πως Κομισιόν και Ευρωκοινοβούλιο απέτυχαν να καταπολεμήσουν τη διαφθορά κυρίως επειδή κρατούν το τιμόνι τους συντηρητικοί. Οι του ΕΛΚ, από την άλλη, πανηγυρίζουν γιατί πλήττεται η δεύτερη μεγαλύτερη ομάδα. Κάποιοι κεντροδεξιοί υποστηρίζουν ότι πρέπει εκμεταλλευτούν το γεγονός πως όλοι οι εμπλεκόμενοι ανήκουν στους Σοσιαλιστές και Δημοκράτες. Αλλοι λένε ότι δεν χρειάζεται να κάνουν κάτι, μια κι οι προβολείς της δημοσιότητας καίνε το PES. Οι Σοσιαλδημοκράτες, που κλήθηκαν πρώτοι να διαχειριστούν τη ζημιά, επισημαίνουν ότι το ιδεολογικό πρόσημο των προφυλακισμένων δεν έχει καμία σημασία. Το σκάνδαλο είναι απλά το σύμπτωμα ευρύτερων δυσλειτουργιών της Ενωσης, επιμένουν. Μικροκομματικά μιλώντας, κάθε αφήγημα έχει πλεονεκτήματα. Ολα, παρ’ όλα αυτά, μοιράζονται το ίδιο μειονέκτημα: υποθέτουν ότι ζημιώνονται μόνο οι απέναντι. Οι περισσότεροι ευρωπαίοι πολιτικοί, άρα, δεν διαφέρουν πολύ από τους Ελληνες. Ισως είναι πιο ανοιχτοί σε συναινετικές διαδικασίες, αλλά δεν είναι απαλλαγμένοι από τη μυωπία του κομματικού συμφέροντος.