Τον ξεχωριστό και σημαντικό Γιάννη Διακογιάννη τον πρωτογνώρισα όταν επέστρεψε από τις σπουδές του στη Γαλλία. Στα τέλη της δεκαετίας του ’50 όταν και πήγε στην «Αθλητική Ηχώ», στην οδό Βορείου 7. Σε μια στοά. Κολοσσοί της εποχής, ο Σέμπος, ο Γεωργαλάς, πολλοί ακόμη. Ο Θόδωρος Νικολαΐδης δημιούργησε, θυμάμαι, άλλη αθλητική εφημερίδα, το «ΦΩΣ», με τη βοήθεια Απολλωνιστών. Το ’57, λοιπόν, η πρώτη αποστολή του Γιάννη ήταν στη Πάτρα και για το ματς του Απόλλωνα Σμύρνης με τον Απόλλωνα Πάτρας. Το παιχνίδι διεξήχθη στα Προσφυγικά και εμείς πήγαμε με τα παλιά υπεραστικά λεωφορεία, τις βαλίτσες πάνω στις λαμαρίνες, με φοβερή βροχή που είχε πλημμυρίσει τα πάντα. Στο ξενοδοχείο, ήμασταν στο ίδιο δωμάτιο εγώ, ο Γιάννης και ο αδελφός μου ο Γιώργος, στην ίδια ηλικία ήταν, γεννημένοι και οι δύο το

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ