«Το φως έρχεται όταν έχουμε ανάγκη να το δούμε»

Στη σκηνή του θεάτρου «Παλλάς» κυκλοφορεί ένα πολύχρωμο «πλήθος» – διότι «πλήθος» θεωρούνται πια για τα δεδομένα των παραγωγών δεκαοκτώ ηθοποιοί επί σκηνής. Ρακοσυλλέκτες, ποδηλάτες, ταχυδακτυλουργοί, ανθοπώλες, γκαρσόνια, παρδαλές κυρίες. Μόνη «παραφωνία», τέσσερις βλοσυροί κύριοι ντυμένοι στα κατάμαυρα, οι «κακοί» της υπόθεσης. Τα κουστούμια της Ντένης Βαχλιώτη, τα σκηνικά της Μαρίας Φιλίππου και η μουσική της Ευανθίας Ρεμπούτσικα δημιουργούν μια παριζιάνικη ατμόσφαιρα, κάπως ρευστή ωστόσο, χωρίς συγκεκριμένη χρονική αναφορά. Από τις πρώτες σειρές ο σκηνοθέτης Πέτρος Ζούλιας, εντυπωσιακά ήρεμος, δίνει οδηγίες – είναι η ημέρα που γυρίζεται το τρέιλερ της παράστασης. Και η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου βάζει τα τελευταία «λιλιά» (φτερά, μποά και πούπουλα) πριν μεταμορφωθεί στην απόλυτη Ορελί. Την Τρελή του Σαγιό, την ηρωίδα του εμβληματικού ομώνυμου έργου του Ζαν Ζιροντού που ανεβαίνει στο αθηναϊκό θέατρο. Οχι απλώς ένας ρόλος, αλλά ένα σύμπαν.