Αρνησιδικία!

Ο πιο καλός συνδικαλισμός είναι αυτός που κρατά όμηρο τις κοινωνίες. Καμία απεργία δεν έχει νόημα αν δεν κλείσει τουλάχιστον μια μέρα το ιστορικό κέντρο της Αθήνας από διαδηλωτές – συνήθως απειροελάχιστους, σε σχέση με τους εργαζόμενους στον τομέα που απεργεί. Θέλουν κάτι (που συνήθως δεν είναι σαφές) οι μαθητές και οι φοιτητές; Κατάληψη. Αυτού του τύπου τις απεργίες ελάχιστα μπόρεσαν να τις θίξουν ακόμα και κυβερνήσεις που εξελέγησαν με αίτημα να βάλουν τέλος σε τέτοιες καταστάσεις, όπως η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ψηφίστηκε νόμος, π.χ., για αριθμητικά μικρές συγκεντρώσεις, οι διαδηλωτές να μην κλείνουν τον δρόμο – αλλά για να συμβεί κάτι τέτοιο πρέπει να υπάρξει σύγκρουση με το κράτος, δηλαδή με τα ΜΑΤ, με αποτέλεσμα ο νόμος συχνά να μην εφαρμόζεται. Τόσος αυταρχισμός.