Στη μητσοτακική ανάλυση, ο Νίκος Ανδρουλάκης, ζητώντας να πάει η ΝΔ στα έδρανα της αντιπολίτευσης, φαντάζεται τον εαυτό του σε ρόλο «σοσιάλ-Καμμένου» – μια κι ο μοναδικός τρόπος για να εξελιχθούν έτσι τα πολιτικά πράγματα είναι να συγκυβερνήσει το ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η απόπειρα των νεοδημοκρατών να ταυτίσουν το τρίτο με το δεύτερο κόμμα στο μυαλό των ψηφοφόρων που δεν έχουν ξεπεράσει τον αντισυριζαϊσμό τους δεν άρχισε προχθές. Στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό, όμως, ο Πρωθυπουργός κατέφυγε σε μια ακόμη τρομακτικότερη παρομοίωση για να πετύχει τον εκλογικό του στόχο. Οι αναμνήσεις που ξυπνά ο μικρός κυβερνητικός εταίρος της πρώτης φοράς Αριστερά δημιουργούν συνειρμούς διόλου κολακευτικούς για τους κεντροαριστερούς. Ωστόσο, όσο αρνητική άποψη κι αν έχει κανείς για την ιδεολογική τοποθέτηση του Ανεξάρτητου Ελληνα, οφείλει να αναγνωρίσει πως ο παραλληλισμός που επιστρατεύουν οι γαλάζιοι είναι μάλλον άστοχος. Γιατί; Επειδή το κόμμα του Πάνου Καμμένου – παρά τις απωθητικές για τους κεντρώους ιδέες του και το συνωμοσιολογικό πολιτικό του ύφος – είχε μια κρυστάλλινα καθαρή προεκλογική στόχευση.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ