Υστερα από τέσσερις δεκαετίες προώθησης της ολοκλήρωσης μέσω του εμπορίου και της χρηματοδότησης, η παγκόσμια οικονομία έχει ξεκινήσει μια οδυνηρή διαδικασία κατακερματισμού. Αρχικά καθοδηγούμενες από πλούσιες χώρες – δηλαδή τις Ηνωμένες Πολιτείες υπό τον πρώην πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ και το Ηνωμένο Βασίλειο μετά το δημοψήφισμα για το Brexit – αρκετές γεωπολιτικές δυνάμεις συνενώθηκαν για να επιταχύνουν τη στροφή προς την αποπαγκοσμιοποίηση. Η διάσπαση του παγκόσμιου εμπορίου θα μπορούσε να προαναγγέλλει τον κατακερματισμό των διεθνών κεφαλαιαγορών. Τα lockdowns που σχετίζονται με την COVID-19 έχουν διαταράξει τις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού και έχουν κλείσει μεγάλα κέντρα παραγωγής, κυρίως στην Κίνα. Ομοίως, ο πόλεμος στην Ουκρανία άλλαξε τους εμπορικούς δρόμους και ανάγκασε τις δυτικές χώρες να βρουν εναλλακτικούς προμηθευτές σημαντικών εμπορευμάτων, όπως το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο, το σιτάρι και τα λιπάσματα. Οι κυρώσεις της Ρωσίας υπό την ηγεσία της Δύσης παρεμπόδισαν περαιτέρω το εμπόριο και αύξησαν απότομα τις τιμές των τροφίμων και της ενέργειας. Ωστόσο, ενώ το παγκόσμιο εμπόριο θα μπορούσε να κατακερματιστεί ακόμα περισσότερο εάν οι μεγάλες οικονομίες υιοθετήσουν προστατευτικές πολιτικές, όπως οι συνοριακοί φόροι άνθρακα, οι χρηματοπιστωτικές αγορές παραμένουν ισχυρά ενοποιημένες. Οι διασυνοριακές ροές κεφαλαίων εξακολουθούν να είναι σε μεγάλο βαθμό άναρχες και πιο ασταθείς από ποτέ. Είναι ένας συνδυασμός που αυτή τη στιγμή αποδεικνύεται θανατηφόρος για πολλές χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ