Το να γυρίζει κανείς στο παρελθόν συχνά δεν είναι νοσταλγία, σε καμιά περίπτωση. Χωρίς να αποκλείεται και η νοσταλγία. Κυρίως, όταν αναθυμάται κανείς, καλή ώρα, παραμονές γιορτών, Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Φώτα και Λαμπρή, αλλά η καθημερινότητα με τις ανάγκες της, τα αδιέξοδά της, τις ευκαιρίες και τις απροσδόκητες αφορμές σε υποχρεώνει να γυρίζεις να βλέπεις, με μάτι πλέον νηφάλιο, καταστάσεις που, λόγω των ιστορικών, οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών σε ανάγκαζαν να επιστρατεύεις μεθόδους και ιδεολογίες που άνοιγαν, συχνά με συγκατάβαση, θύρες που, όπως έλεγε ο Σολωμός, «η χρεία τες κουρταλή».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή