Τόσο ο 29χρονος γιος μου όσο και η 14χρονη κόρη μου, με μια ανατριχιαστική αταβιστική ακρίβεια, όταν έκλειναν τα έξι, έγιναν έξω φρενών με τις πρώτες δυσοίωνες φήμες που έφθασαν στα αφτιά τους: ίσως και να μην υπήρχε ο Aγιος Βασίλης. Ειδικά για την κόρη μου το πλήγμα ήταν ισχυρό, καθώς ήταν η δεύτερη «συνωμοσία των μεγάλων» που έπρεπε να αντιμετωπίσει: ήδη από τα πέντε της είχε διαλευκάνει πως δεν υπήρχαν μικρόβια – δεν είχε δει ούτε ένα – και πως αυτό το «παραμύθι» το επινόησαν οι γονείς για να αναγκάζουν τα παιδιά τους να πλένουν τα δόντια τους. Τώρα όμως, με τις φήμες για την ανυπαρξία του Aγιου Βασίλη, η κατάσταση σοβάρευε: εάν δεν υπήρχε ο Aγιος Βασίλης, ποιος θα έφερνε τα δώρα; Τα δίδυμα θεμέλια δωροδοκίας και δωροληψίας, πάνω στα οποία τα παιδιά μου είχαν οικοδομήσει όλη τη συναισθηματική τους ασφάλεια, έτριζαν επικίνδυνα.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ