Με τον φωτογράφο Τάσο Βρεττό και τη φίλη επιμελήτρια Νάντια Αργυροπούλου ξεκινήσαμε από την έκθεση «Τ(ρ)όποι λατρείας» (Μουσείο Μπενάκη, 2015) έναν σταθερό διάλογο γύρω από τους τρόπους με τον οποίους μπορούμε να αφηγηθούμε ιστορίες μέσα από τις «εικόνες – συμβάντα» που αντλούν από την πραγματικότητα στην οποία ζούμε, μετασχηματίζοντάς την. Ετσι κι αλλιώς ο Βρεττός είχε ήδη επί μακρόν αναμετρηθεί με διαφορετικές εκδοχές αναπαραστάσεων του Πραγματικού, στα πολλαπλά πεδία της δραστηριότητάς του: από σημαδιακά περιοδικά πολιτισμού, όπως το «Τέταρτο» (που ίδρυσε ο Μάνος Χατζιδάκις το 1985), μέχρι τη διαφήμιση και τα εξώφυλλα δίσκων· από τα editorial μόδας έως τις ανθρωπολογικές καταγραφές διαφορετικών κοινωνικών ομάδων και μειονοτήτων που δρουν στα περιθώρια της πόλης αλλά και σε απομακρυσμένες περιοχές της υπαίθρου. Ο Βρεττός όλα αυτά τα χρόνια ανέπτυξε σχέσεις ενσυναίσθησης με ό,τι φωτογραφίζει, καθιστώντας τη φωτογραφική μηχανή ένα πολύτιμο εργαλείο «σχεσιακής αισθητικής» και ορατότητας θεμάτων που για δεκαετίες αποσιωπόνταν ή υποβαθμίζονταν στη χώρα μας.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ