O υπέροχος «κύριος Ζόμπι»

Από τους τίτλους κιόλας της ταινίας του Ολιβερ Ερμανους «Αισθάνομαι ζωντανός» («Living», προβάλλεται από χθες στις ελληνικές αίθουσες), με τα γράμματα των συντελεστών να πιάνουν σαν μεγάλες κολόνες ένα μεγάλο μέρος του κάδρου, ακριβώς σαν να βλέπεις τους τίτλους βρετανικής ταινίας της δεκαετίας του 1950, εποχή στην οποία η ιστορία τοποθετείται, αντιλαμβάνεσαι ότι αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει θα είναι – τουλάχιστον – κινηματογραφικά ιδιαίτερο. Γνωρίζοντας από πριν το θέμα, τις τελευταίες μέρες ενός ανθρώπου που ξέρει ότι δεν έχει πολύ χρόνο μπροστά του επειδή πάσχει από προχωρημένης μορφής καρκίνο, γνωρίζεις επίσης ότι αυτή η ταινία αναπόφευκτα θα συγκριθεί με το αριστούργημα του Ακίρα Κουροσάβα «Ο καταδικασμένος» (Ikiru), παραγωγής 1952 και μία από τις καλύτερες της καριέρας του ιάπωνα σκηνοθέτη. Και όντως μπορεί να συγκριθεί, αν και την ίδια στιγμή η ταινία «Αισθάνομαι ζωντανός» μπορεί κάλλιστα να σταθεί από μόνη της, χάρη στη θαυμάσια δουλειά που έχει γίνει όχι μόνο από τον Μπιλ Νάι που υποδύεται τον κεντρικό ήρωα της ιστορίας, αλλά κυριολεκτικά σε όλους τους τομείς της ταινίας· από το σενάριο που υπογράφει ο διάσημος συγγραφέας Καζούο Ισιγκούρο ως τα εκπληκτικά κοστούμια της δεκαετίας του 1950 και το γύρισμα σε εξωτερικές περιοχές του Λονδίνου και των περιχώρων του. Οσες αλλαγές έχουν γίνει από τότε μένουν κρυφές με θαυμαστό τρόπο και έτσι ο θεατής μπαίνει εντελώς μέσα στο κλίμα εκείνης της περιόδου.