«Τι πρέπει να γίνει, λόγου χάριν, εάν – εκτός από τις γαστρονομικές και τις ενδυματολογικές σου ιδιαιτερότητες – μεταφέρεις και την αταλάντευτη πίστη σου στο ισλαμικό δίκαιο, όχι υποχρεωτικά στην ακραία του μορφή, τη σαρία, αλλά και σε πιο συντηρητικές, εξίσου όμως απαράδεκτες για τους επιγόνους του Δαντόν και του Ροβεσπιέρου; Πρέπει το κοσμικό κράτος να διαπραγματευθεί μαζί σου; Να συμβιβαστεί μαζί σου; Να θεσμοθετήσει πιθανόν δικαιοσύνη δύο ταχυτήτων, μία για όσους θεωρούν ότι το κοσμικό δίκαιο οφείλει να έχει το προβάδισμα έναντι των οιωνδήποτε θρησκευτικών πεποιθήσεων και μία για όσους πρεσβεύουν το ακριβώς αντίθετο; Πώς ακριβώς μπορεί να λειτουργήσει αυτό το «μαζί και χώρια» μοντέλο δίχως κανένας από τους συμβεβλημένους να νιώθει ριγμένος; Δυσάρεστα ερωτήματα κι εν πολλοίς ανεπιθύμητα».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή