Ανώδυνη στενοχώρια

Είναι μαύρος ή μάλλον πολύ μαύρος, θεοσκότεινος, ο ουρανός της ζωής όλων μας και επομένως θα ήταν πιο σωστό και υγιές, τόσο εμείς όσο και πολλοί άλλοι γράφοντας να προσφέρουμε μια χαραμάδα έστω αισιοδοξίας. Οσο όμως και αν θέλεις να αισιοδοξήσεις, για λογαριασμό των άλλων περισσότερο, τα γεγονότα «σε τραβάνε από το μανίκι» και αν έκανες πως δεν καταλαβαίνεις, θα θεωρούσες τον εαυτό σου το λιγότερο ανέντιμο. Αλλωστε δεν έχουμε υπογράψει και κανένα συμβόλαιο που να επιβάλλει να αισθανόμαστε ευτυχείς τις μέρες των γιορτών, ή να απαγορεύει να εξαιρεθεί κανείς από ένα κλίμα χαράς, τόσο περισσότερο αν συμβαίνει να το θεωρεί πλασματικό, ψεύτικο. Δεν χρειάζεται η περίοδος των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς για να παρατηρήσει κανείς περιστατικά που, καθεαυτό εξοργιστικά, μπορεί τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου, με εξαίρεση βέβαια τις γιορτές του Πάσχα και τις διακοπές του καλοκαιριού, να παρουσιάζονται λιγότερο προκλητικά, σχεδόν ανώδυνα.