Eπρεπε να αναζητήσει από την αρχή τις λέξεις κάτω από την κρούστα των στερεοτύπων με την οποία συχνά πυκνά καλύπτεται  η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη. Τον «γρήγορο ίσκιο πουλιών», «την ολοπράσινη επιτυχία των φύλλων», «κάπου ανάμεσα Τρίτη και Τετάρτη». Ειδικά για την περίσταση – «Ο Ελύτης για παιδιά» των εκδόσεων Iκαρος – η Ιουλίτα Ηλιοπούλου είχε μαζί της έναν συναναγνώστη: τον «Aγγελο», ο οποίος συμμετέχει σε έναν διάλογο για εκείνο που έλαμπε μέσα τους, ακόμη και όταν οι δυο τους το αγνοούσαν.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή