Οπως έγραψε πρόσφατα ο Economist, στην περίπτωση των εθνοτικών συγκρούσεων στα Βαλκάνια είναι πάντοτε δύσκολο να εντοπίσει κάποιος με ακρίβεια τα πραγματικά αίτιά τους και ως εκ τούτου να κάνει ακριβή επιμερισμό ευθυνών. Η κατάσταση επί του πεδίου είναι περίπλοκη και διαπλεκόμενη με πολλούς παράγοντες. Η περίπτωση του Κοσόβου μαρτυρεί του λόγου το αληθές. Το Κόσοβο για πολλοστή φορά από το 2008 όταν μονομερώς ανακήρυξε την ανεξαρτησία του (UDI) βρίσκεται και πάλι στο χείλος ένοπλης σύγκρουσης με τη Σερβία, σύγκρουση που προσπαθούν να αποτρέψουν ΝΑΤΟ/KFOR, Ευρωπαϊκή Ενωση, ΗΠΑ. Λόγω αναταραχών (οδοφράγματα κ.λπ.) στη σερβική κοινότητα στο Β. Κόσοβο (120.000 άτομα, 6%, σε συνολικό πληθυσμό περίπου 1,8 εκατ.), ο πρόεδρος της Σερβίας Αλεξάντερ Βούτσιτς έθεσε «σε κατάσταση ύψιστης μάχιμης ετοιμότητας τις ένοπλες δυνάμεις και την αστυνομία της χώρας» προκειμένου, όπως είπε, «να διαφυλάξει τους Σέρβους και τη Σερβία». Η χειρότερη κλιμάκωση (αν και μάλλον δεν θα τολμήσει εισβολή για να συγκρουσθεί με το ΝΑΤΟ/KFOR). Τα βαθύτερα δομικά αίτια της κρίσης μπορούν να συνοψισθούν:

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή