Οι προσθαφαιρέσεις εδρών στις εκλογικές περιφέρειες της χώρας λόγω απογραφής δεν δημιουργούν μια πρωτόγνωρη κατάσταση για τους κομματικούς μηχανισμούς. Σε κάθε καταμέτρηση του πληθυσμού κάποιες έδρες αλλάζουν νομούς, με κερδισμένα κατά βάση τα μεγάλα αστικά κέντρα. Η Β’ Αθήνας πριν από την κατάτμηση ξεπερνούσε τους 40 βουλευτές, ενώ οι μονοεδρικές σταθερά αυξάνονταν από τη δεκαετία του ’80. Σε μια πρώτη ανάγνωση, τα συνολικό πανελλαδικό ποσοστό των κομμάτων καθορίζει τις βουλευτικές έδρες τους – αν δικαιούνται έδρες που θα τις χάσουν σε κάποιες περιφέρειες, θα τις πάρουν αναγκαστικά σε κάποιες άλλες. Η ουσιαστική αλλαγή σε αυτή τη φάση οφείλεται στην ψήφο αποδήμων που αυξάνει κατά τρεις τις έδρες Επικρατείας και μειώνει αντίστοιχα τις έδρες με σταυρό προτίμησης. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, σε τοπικό επίπεδο η απογραφή διαμορφώνει νέα δεδομένα. Στην Καστοριά και τη Θεσπρωτία, για παράδειγμα, που έρχονται να προστεθούν στις μονοεδρικές, διαμορφώνονται πλέον νέες ισορροπίες και αλλάζει η δυναμική για τα κόμματα που δεν διεκδικούν την πρωτιά. Το νέο σκηνικό στις περιφέρειες που χάνουν έδρες θα έχει ενδιαφέρον στις κάλπες του ’23, όπως και το ποσοστό αποχής…

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ