Ο ανυποψίαστος θεατής δεν θα μπορούσε να τοποθετήσει τους «Βρυκόλακες» τον 19ο αιώνα: Το έργο ανήκει σε ένα διαχρονικό τώρα… Γραμμένο το 1881, όταν ο κορυφαίος νορβηγός συγγραφέας Χένρικ Ιψεν (Henrik Ibsen, 1828-1906) ζούσε στη Ρώμη, οι «Βρυκόλακες» είναι ένα έργο που τολμάει να πει πράγματα απαγορευμένα για την εποχή του – και όχι μόνο. Η υποκρισία και η ηθική μιας ολόκληρης κοινωνίας μπαίνει στο μικροσκόπιο μέσα από τον ίδιο τον πυρήνα της, την οικογένεια και τον στενό της περίγυρο: Η Κυρία Αλβινγκ και ο γιος της, ο καλλιτέχνης Οσβαλντ, που θα κληρονομήσει όλες τις αμαρτίες. Ο λοχαγός Αλβινγκ, η μνήμη του οποίου πρόκειται να τιμηθεί, ο πάστορας Μάντερς και η Εκκλησία, η ψυχοκόρη Ρεγγίνα και ο πατέρας της, Εγκστραντ. Ενας κόσμος που ζει μέσα στα μυστικά και τα ψέματα, αρνούμενος να αναμετρηθεί με τις αλήθειες της ζωής του, βλέπει γύρω τις παλιές ιδέες να επιστρέφουν – σαν βρυκόλακες, και να τον καταπίνουν.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή