Οπως σταθερά σημειώνουμε όλο αυτό τον καιρό, η πανδημία δεν είναι μια περιπέτεια από την οποία έχουμε εξέλθει οριστικά. Αντίθετα, παρά τις υφέσεις ή τις αποκρούσεις της λόγω της επιστήμης και των μέτρων, ο ιός είναι εδώ και μάλιστα σε νέα επιθετική μορφή, σε συνδυασμό με τις πολλές λοιμώξεις. Βεβαίως, το εμβόλιο, το γεγονός πως μεγάλο μέρος του πληθυσμού ιάθηκε ή νόησε, τα μέτρα και η θεραπεία έχουν επιτύχει να εγγράψουν την Covid- 19 σε μια συνθήκη «συγκατοίκησης» με τον μέσο πολίτη.

Βέβαια, όπως είπαμε, ο κίνδυνος δεν εξαλείφθηκε εντελώς και μάλιστα σε όλα τα παραπάνω προστίθεται η νέα περιπέτεια της Κίνας που από τη στρατηγική του «μηδέν κρούσματος» πήγε στην άρση των μέτρων και στον ενδεχόμενο κίνδυνο μιας νέας μετάλλαξης. Τώρα είναι που απαιτείται προσοχή και όχι χαλάρωση και αλήθεια με βάση αυτό αναρωτιέται κανείς και καλοπροαίρετα: Τι σήμα αποστέλλουμε ως χώρα με την επιστροφή των ανεμβολίαστων υγειονομικών στα καθήκοντά τους;

Τι ακριβώς μήνυμα εκπέμπει το υπουργείο Υγείας και οι καθ’ ύλην αρμόδιοι σε μια στιγμή που το τούνελ του ιού γίνεται εκ νέου επισφαλές με τις κινέζικες παλινωδίες; Και αλήθεια πώς θα μεταπεισθούν οι συμπολίτες μας για την πρόσθετη δόση του εμβολίου όταν ουσιαστικά επιβραβεύονται οι αρνητές που συν τοις άλλοις οι περισσότεροι εξ αυτών είναι και γιατροί; Ο στόχος είναι το 2023 μια οριστική κανονικότητα, όχι μετεωρισμοί και πισωγυρίσματα.