Στον ποιητή Τάσο Λειβαδίτη είναι αφιερωμένο το πρόσφατο τεύχος του περιοδικού «Σύναξη» (164), το οποίο εκδίδεται τέσσερις φροές τον χρόνο. Η επιλογή δεν είναι, προφανώς, τυχαία, καθώς η ποίηση του Λειβαδίτη – που, παρεμπιπτόντως, έχει παραδώσει ορισμένους από τους καλύτερους στίχους στο ελληνικό τραγούδι – διακρίνεται και για τη μεταφυσική και θρησκευτική διάσταση, παράλληλα με εκείνη της «αντίστασης και της ήττας». Στο αφιέρωμα δίνεται αρχικά ένα περιεκτικό διάγραμμα της ζωής και του έργου του Τάσου Λειβαδίτη από τον Δημήτρη Αγγελή.
Ακολούθως, ο Δημήτρης Σεβαστάκης εξετάζει ακριβώς τη «στροφή» του ποιητή προς την πίστη, στροφή η οποία, όπως δηλώνεται, «δεν έχει χαρακτήρα ρήξης, αλλά συνέχισης και ωρίμανσης».
Συναφή είναι και τα επόμενα σημειώματα, τα οποία, εκτός άλλων, υπογράφουν μέλη της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού. Ο Παναγιώτης Υφαντής, για παράδειγμα, συνδέει το πολιτικό όραμα του Λειβαδίτη με τη χριστιανική οικουμενικότητα. Στο ίδιο πνεύμα, η Ελένη Λιντζαροπούλου αναλύει τις «προσωπικές δονήσεις του Λειβαδίτη από την εμπειρία της πίστης», ενώ ο Χρυσόστομος Σταμούλης φωτίζει τη στάση του ποιητή απέναντι σε κάτι «βλάσφημο»: στην αγωνία του ανθρώπου να σώσει τον Θεό, αγωνιώντας να μην τον χάσει.
Ο π. Αθανάσιος Πολύζος φέρνει σε συνομιλία τον Λειβαδίτη με τον επίσης αναζητητή του Θεού ποιητή Ράινερ Μαρία Ρίλκε (1875-1926), ενώ ο ηθοποιός Ηλίας Κουνέλας παρουσιάζει πώς ο ίδιος μπαίνει στη θέση διαφορετικών ανθρώπων με πλοηγό τον Λειβαδίτη.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η συνεισφορά της Αναστασίας Γκίτση για τους τρόπους με τους οποίους ο ποιητής έχει «εισέλθει» στις σχολικές αίθουσες, ενώ το αφιέρωμα ολοκληρώνεται με κείμενα των Ιωάννη Βογιατζή, Φανής Κουτσοβίτη, Σωτήρη Γουνελά, π. Παναγιώτη Καποδίστρια, Αντώνη Παπαβασιλείου. Μετά το αφιέρωμα στον Τάσο Λειβαδίτη δημοσιεύονται τέσσερα κείμενα ανεξάρτητης θεματικής. Ο Βασίλης Αδραχτάς μελετά μια περίπτωση εισαγωγής της Ορθόδοξης ζωγραφικής στον πολιτισμό των αυτοχθόνων της Αυστραλίας. Σαν σελίδες ημερολογίου των στερνών ημερών του ακολουθεί το κείμενο του σημαντικού θεολόγου Νικολάου Ζέρνωφ (1898-1980) σε μετάφραση Ελένης Ταμαρέση.
Ο αρχισυντάκτης της «Σύνοψης», Θανάσης N. Παπαθανασίου, παρουσιάζει ένα σημείωμα του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ (1929-1968) για την έννοια της ιεραποστολής και, τέλος, η Εύη Βουλγαράκη εξετάζει τη λειτουργία και τα ζητούμενα του θεολογικού λόγου στην εποχή του κυβερνοχώρου.