Από μακριά δίνει την εντύπωση ενός καλά οχυρωμένου μεσαιωνικού κάστρου, από εκείνα που κλέβουν πλέον τις εντυπώσεις στις τηλεοπτικές σειρές εποχής. Η εντύπωση αυτή δεν είναι και πολύ μακριά από την περίοδο στην οποία ιδρύθηκε η Μονή Παντοκράτορος: στα μέσα του 14ου αιώνα από τους βυζαντινούς, ενετούς πολίτες, αξιωματούχους κατά σάρκα αδελφούς, τον μεγάλο στρατοπεδάρχη Αλέξιο και τον μεγάλο πριμικίριο Ιωάννη. Στην εδραίωση και ενίσχυση της μονής μάλιστα συνέβαλαν οι αυτοκράτορες Ιωάννης Ε’ ο Παλαιολόγος και Μανουήλ Β’ ο Παλαιολόγος. Για τον παρατηρητή και επισκέπτη, εξάλλου, εκείνα που δεσπόζουν και προσελκύουν την προσοχή του είναι τα οκτώ παρεκκλήσια εντός του μοναστηριακού συγκροτήματος και επτά εκτός από αυτό. Ξεχωρίζει αυτό της Κοίμησης της Θεοτόκου που βρίσκεται στη λιτή με τοιχογραφίες κρητικής τεχνοτροπίας του 1538, επιζωγραφισμένες το 1868. Κοντά στην είσοδο της μονής βρίσκεται το παρεκκλήσι του Αγίου Νικολάου τοιχογραφημένο από τον 18ο αιώνα. Στη δυτική πτέρυγα, στη θέση του παλιού πύργου, βρίσκεται το παρεκκλήσι του Τιμίου Προδρόμου. Το παρεκκλήσι είναι ιστορημένο με τοιχογραφίες 18ου αιώνα. Στον τελευταίο όροφο του μεγάλου πύργου της μονής βρίσκεται το παρεκκλήσι της Αναλήψεως, ενώ στον δεύτερο πύργο της πάνω από την είσοδο βρίσκεται το παρεκκλήσι του Αγίου Παντελεήμονος.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή