Μοναξιά μου όλα…

Για ποιον λόγο o Τσάρλι, ένας πανέξυπνος, ετοιμόλογος καθηγητής δημιουργικής γραφής (μέσω Διαδικτύου), έχει επιτρέψει στον εαυτό του να αφεθεί τόσο ανεξέλεγχτα και να σαπίζει καθηλωμένος σε έναν καναπέ καταβροχθίζοντας, χωρίς περιορισμό, ό,τι βρεθεί μπροστά του; Γιατί ζει μέσα σε ένα σπίτι που νιώθεις ότι μυρίζει σαν ντουλάπα που την ανοίγουν μια φορά τη δεκαετία; Τι μπορεί να έχει συμβεί στη ζωή του το οποίο τον έχει αφήσει τόσο σπαραχτικά μόνο, αντιμέτωπο με αμέτρητα μέτωπα, κυρίως με τον ίδιο του τον εαυτό; Και πώς μπορεί, αν μπορεί, να έρθει σε επαφή με την αγαπημένη του, μονάκριβη κόρη, η οποία τον αντιμετωπίζει σαν μίασμα; Ολα τα παραπάνω ερωτήματα και μαζί τους πολλά ακόμα, θα προκύψουν ενώ εκτυλίσσεται η «Φάλαινα» (The whale, ΗΠΑ, 2022) τελευταία ταινία του Ντάρεν Αρονόφσκι, μεταφορά στο σινεμά του θεατρικού έργου του Σάμιουελ Ντ. Χάντερ που έκανε τη διασκευή του σεναρίου. Είναι γνωστό ότι ο Αρονόφσκι των «Π», «Μαύρος κύκνος», «Νόε» κ.ά. ξέρει (και του αρέσει) να πιέζει τις καταστάσεις στα άκρα, να οδηγεί όχι μόνο τον θεατή αλλά και τους ίδιους τους ήρωές του (και μαζί τους ηθοποιούς του) στην απελπισία. Γιατί θα πρέπει να ήταν πραγματικά απελπιστική η δουλειά που υπέβαλε στον εαυτό του ο (απίθανος εδώ) Μπρένταν Φρέιζερ παίζοντας αυτό το ανθρώπινο κήτος των 300 κιλών, όπως ακριβώς απελπιστική, για τον θεατή, είναι, ορισμένες στιγμές, η λιπαρή, κάθιδρη εικόνα του στην οθόνη. Ομως το συναίσθημα τα υπερκαλύπτει όλα αυτά γιατί ο Αρονόφσκι είναι επίσης ένας μετρ της διαχείρισης της πολυπλοκότητας τραυματισμένων ψυχικών κόσμων. Γυρισμένη ως επί το πλείστον μέσα στο σαλόνι του καθηγητή, κατοίκου σε περιοχή του Αϊνταχο όπου βασιλεύει η μιζέρια, η «Φάλαινα» είναι μια πολυεπίπεδη και εξαιρετικά δυσάρεστη ταινία που όμως σε παγιδεύει αναγκάζοντάς σε με έναν τρόπο εθιστικό να την παρακολουθήσεις· σαν να μην μπορείς να κάνεις αλλιώς. Μιλά για τους απαγορευμένους καρπούς και τις ενοχές που αδίκως προκαλούν και κυρίως προασπίζει την αλήθεια μέσα μας, αυτή που θα ήταν προτιμότερο να τη βγάζαμε, χωρίς φόβο, έξω. Οπως ακριβώς κάνει η Λιζ (κεραυνός η ερμηνεία της Χονγκ Τσάου), η κινεζικής καταγωγής φίλη του Τσάρλι και το πιο αγνό, γνήσια ειλικρινές πρόσωπο της ιστορίας. Η «Φάλαινα» εκτυλίσσεται σε λίγες ημέρες κατά τη διάρκεια των οποίων εκτός από τη φίλη και την κόρη του ήρωα (Σάντι Σινκ), ρόλο θα παίξουν η πρώην γυναίκα του (Σαμάνθα Μόρτον) και ένας νεαρός που πουλά Βίβλους (Τάι Σίμπκινς). Μέρες βασανιστικές και επίπονες αλλά συγχρόνως αποκαλυπτικές, βουτηγμένες σε μια λανθάνουσα θρησκευτικότητα, μέσω της οποίας η ταινία στο φινάλε κυριολεκτικά απογειώνεται. Κι εμείς μαζί της.