Αντίστροφη μέτρηση;

Η κατάσταση με την Τουρκία γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη όσο πλησιάζουμε στο σημείο μηδέν, το οποίο δεν είναι άλλο από τη θανάσιμη εκλογική αναμέτρηση που έχει μπροστά του ο επί εικοσαετία ηγεμόνας της χώρας Ερντογάν. Θανάσιμη, καθώς συνιστά πλέον περίπου βεβαιότητα ότι θα είναι αδύνατον το αποτέλεσμά τους να επιτρέψει τη διατήρηση της εξουσίας του. Την ίδια στιγμή, όμως, εξίσου βεβαιότητα συνιστά και το ότι ο ίδιος δεν έχει την παραμικρή πρόθεση να την εγκαταλείψει, ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσματος. Κάτι που σημαίνει ότι από τώρα και μέχρι τις εκλογές, στις αρχές Ιουνίου, η χώρα θα έχει μεταβληθεί σε ένα τεράστιο πολιτικό εργαστήριο, στο οποίο ο τούρκος δικτάτορας θα διεξάγει «πειράματα» σχετικά με το πώς θα πετύχει την παραμονή του στην εξουσία, αποφεύγοντας όμως την προσφυγή στην ανοικτή δικτατορία, για την οποία βέβαια, αν τελικά παραστεί ανάγκη, ασφαλώς δεν θα διστάσει. Αλλά αναμφίβολα θα επιχειρήσει να βρει άλλους πιο «δημιουργικούς» τρόπους να το πετύχει και όχι με τανκς στους δρόμους: τουλάχιστον στους τουρκικούς…