Θα ήταν υποτιμητικό για τους αναγνώστες μας – μια και ο ίδιος περιορίζεται σε ελάχιστα στη συνομιλία μας – να αρχίσουμε να απαριθμούμε τις δραστηριότητες και τα έργα του συνθέτη Γιώργου Κουρουπού. Ανήκοντας στην ευλογημένη κατηγορία των καλλιτεχνών που ό,τι έχει παραγάγει ως σήμερα να αφορά πολύ περισσότερο το κοινό παρά τον ίδιο, θα λέγαμε τόσο για την ανθρώπινη όσο και για την καλλιτεχνική του εκδοχή, ως ένα τιμητικό επιστέγασμα, τη διεκδίκηση από πλευράς του τού στίχου της Κικής Δημουλά «Σιγά σιγά μυθιστορίζεσαι». Αλλά και τη διεκδίκηση του ίδιου αποκλειστικά από τον τόπο του καθώς εδώ έζησε και εργάστηκε και εδώ συνεχίζει να ζει και να εργάζεται για δεκαετίες παρά το γεγονός ότι του ανοίγονταν ορίζοντες πολύ πέρα των εθνικών μας, επιβεβαιώνοντας την αθάνατη ρήση του ρεμπέτη Γιώργου Μουφλουζέλη που έλεγε για τον εαυτό του «Εγώ το πηγάδι το άνοιξα με το βελόνι».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή