«Αν δεν αισθάνομαι να κολυμπάω μέσα στους ανθρώπους, τρελαίνομαι»

Ποια πρόσωπα και ποια περιστατικά της παιδικής σας ηλικίας αισθάνεστε να έχουν υπάρξει καταλυτικά ως προς τη μεταγενέστερη διαμόρφωσή σας;

Ο πατέρας μου. Αν και απόστρατος αξιωματικός της χωροφυλακής, ήξερε τι σημαίνει «χάδι». Τον είχε διώξει η δικτατορία γιατί είχε συμμετάσχει στο κίνημα του βασιλιά. Πέθανε σε ηλικία 59 χρόνων, το 1979, την ημέρα που έπαιρνα το πτυχίο μου. Δεν ήμασταν πλούσιοι, αλλά δόξα τω Θεώ δεν πεινούσαμε, όμως ο πατέρας μου δεν υπολόγιζε κανένα έξοδο όταν επρόκειτο για βιβλία. Μου αγόραζε εγκυκλοπαίδειες, το περιοδικό «Θησαυρός των γνώσεων», ιστορικά μυθιστορήματα. Τα τελευταία δεν σταμάτησα ποτέ να τα διαβάζω. Με γοήτευαν πάντα οι αυτοβιογραφίες, αυτός ο συνδυασμός πραγματικότητας και παραμυθιού. Τώρα βέβαια κατά πόσο μια αυτοβιογραφία μπορεί να θεωρηθεί και αληθινή, αν λάβουμε υπόψη μας ότι την ιστορία τη γράφουν οι νικητές, είναι ένα άλλο θέμα.