«Η ανθρώπινη ζωή είναι ταυτόχρονα σημαντική και ασήμαντη»

Αν και σπούδασε Ιστορία, ο Αντονι Ντορ από μικρός είχε έφεση στις θετικές επιστήμες και ιδιαίτερα τη Φυσική. Στα βιβλία του συνδυάζει αμφότερες τις μεγάλες αγάπες του. Ξεκίνησε από διηγηματογράφος και ποιητής και στη συνέχεια πέρασε στο μυθιστόρημα. Το δεύτερο μυθοπλαστικό βιβλίο του με τίτλο «Ολο το φως που δεν μπορούμε να δούμε» (μτφ. Νίνα Μπούρη, Πατάκης) απέσπασε το Βραβείο Πούλιτζερ Λογοτεχνίας το 2015. Το ακριβώς επόμενο, με τον αριστοφανικό τίτλο «Νεφελοκοκκυγία» (μτφ. Μυρτώ Καλοφωλιά, Πατάκης), ήταν το 2021 στην τελική λίστα για το Εθνικό Βραβείο των ΗΠΑ. Ενα συναρπαστικό μυθιστόρημα αφύπνισης, που αρχίζει από τον 15ο αιώνα στην Κωνσταντινούπολη, περνά από το σήμερα και τελειώνει στο απώτατο μέλλον. Μελετητής της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας και δραματουργίας, ο Ντορ μέσα στις έρευνές του ανακάλυψε ένα από τα κείμενα του Αντώνιου Διογένη. Εφηύρε μια δική του εκδοχή και από εκεί ξεκίνησε ο μύθος της αφήγησης. Τα πάντα γυρίζουν γύρω από το μυστηριώδες βιβλίο της «Νεφελοκοκκυγίας». Μια νεαρή κεντήστρα στην Πόλη που έχει δυνατό συναισθηματικό ένστικτο, ένας βουνίσιος ζευγάς με «καταραμένη» καταγωγή, ένας ηλικιωμένος ομοφυλόφιλος βιβλιοθηκάριος και μεταφραστής, ένας νεαρός οικοτρομοκράτης στα όρια του αυτισμού και μια νεαρή επίσης κοπέλα κλεισμένη σ’ ένα διαστημόπλοιο του μέλλοντος που το έχει χτυπήσει επιδημία. Από το όνειρο στον ρεαλισμό και από την Ιστορία στην τρέχουσα κοινωνική ρευστότητα, το βιβλίο είναι μια ελεγεία στην ανθρώπινη συμπεριφορά.