Οπως έγραφα και στο προηγούμενο κείμενο, ο Ζαν Ανούιγ υπήρξε προνομιούχος συγγραφέας στην ελληνική σκηνή. Είναι ιστορικά αυτονόητο, αφού για έναν περίπου αιώνα το γαλλικό θέατρο ήταν ο πνευματικός νονός του θεάτρου μας, όπως κύρια αρχή ήταν και η γαλλική γλώσσα. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο το αγγλικό και κυρίως το αμερικανικό θέατρο εισήλασε στις σκηνές μας.
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/nealaptop.png)
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/neaportrait.png)
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ