Ο χαμηλός βαθμός συνδικαλιστικής πυκνότητας (ενεργής δηλαδή συμμετοχής σε σωματεία και συνδικάτα) των εργαζομένων στην Ελλάδα δεν είναι ένα θετικό δεδομένο. Παρά τις στρεβλές όψεις του συνδικαλισμού στη χώρα τα προηγούμενα χρόνια, ακόμη και τις πιο κρατικοδίαιτες εκφράσεις του, η ίδια η σημασία της διαμεσολάβησης και εκπροσώπησης της μισθωτής και όχι μόνον εργασίας είναι τεράστια. Και έχει το δικό της ειδικό βάρος αφού σε όποια συμφωνία με το κράτος και τους εργοδότες η έννοια του κοινωνικού εταίρου συμβάλλει σε μια σωστή καταγραφή των αναγκών, των επισφαλειών και των διεκδικήσεων του κόσμου της εργασίας και άρα έχει εξέχουσα θέση στο διαρκώς κινούμενο αλλά αναγκαίο κοινωνικό συμβόλαιο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή