«Να τους πουλάς κάτι, που ούτε καν ενδιαφέρονται»: Φράση-κλειδί, φράση που συμπυκνώνει την ουσία σ’ αυτό το σύγχρονο αμερικανικό κοινωνικό και ανθρώπινο δράμα του Ντέιβιντ Μάμετ (David Mamet, 1947): το «Οικόπεδα με θέα» («Glengarry Glen Ross»), βραβείο Πούλιτζερ 1984, ανέβηκε για πρώτη φορά από το Εθνικό Θέατρο του Λονδίνου, ενώ δέκα χρόνια αργότερα, σε διασκευή του ίδιου του συγγραφέα, μεταφέρθηκε, με μεγάλη επιτυχία και μια χρυσή διανομή, στον κινηματογράφο (Τζακ Λέμον, Αλ Πατσίνο, Κέβιν Σπέισι, Αλεκ Μπόλντουιν, Εντ Χάρις, Αλαν Αρκιν). Το έργο αποτελεί μια τόσο διαφορετική αλλά και τόσο ίδια εκδοχή του διαχρονικού «αμερικανικού ονείρου».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή