Εστω κι αν πρέπει να το πω μέσω Κορωπίου (ο τόπος του ελληνικού εξωτισμού μέσω του οποίου επανεισήχθη ο θρίαμβος της ελληνικής δικηγορικής στην Ευρώπη), όπως σχεδόν κάθε μέρα, είδα πάλι χθες προβεβλημένους δικηγόρους από τα κανάλια να υπερασπίζονται στις οθόνες τους εντολείς τους στις πολύκροτες υποθέσεις που συζητούνται αυτό το διάστημα.

Πολύ κακό βιολί αυτού του τύπου η δημοσιότητα. Και ακόμα πιο κακό, η προσπάθεια να μετατραπούν υποθέσεις σε λαϊκά σίριαλ, σε τέτοιο βαθμό ώστε τα τηλεοπτικά πλατό να λειτουργούν για προσομοιώσεις δικαστικών αιθουσών, όπου τα αποδεικτικά υλικά υποχωρούν προκειμένου να πάρει τη θέση τους το συναίσθημα. Για τους δικηγόρους αυτής της σχολής, άλλωστε, αυτό μετράει: οι δίκες γίνονται λαϊκά μελοδράματα κι οι ίδιοι συγκαταλέγονται στους πρωταγωνιστές τους, ανεβαίνοντας ψηλά στο δικηγορικό σταρ σύστεμ. Αυτό που συμβαίνει είναι κατάχρηση της δημοσιότητας της δίκης και μετατροπής της σε παράλληλο θέαμα, όπου η απονομή της δικαιοσύνης ταυτίζεται με το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Σε πολλά μέρη του δυτικού κόσμου, απαγορεύεται ακόμα και η φωτογράφιση των συντελεστών μιας δίκης, οι εφημερίδες τους σκιτσάρουν. Εδώ, ψάχνουν πελάτες στην τιβί.