Το ερώτημα ενός νέου ανθρωπισμού

Οι τεχνολογίες της πληροφορίας εδώ και δεκαετίες έχουν πυροδοτήσει μεγάλες συζητήσεις. Ο τρόπος που – σε αντίθεση με άλλα τεχνικά και επιστημονικά επιτεύγματα – εδώ έχουμε να κάνουμε με τη διεκδίκηση χώρου που υποτίθεται ότι αφορούσε έναν εκ των πυρήνων της ανθρώπινης ύπαρξης, ήτοι της αυτοτέλειας της νόησης και του «ψυχικού κόσμου», είναι στον πυρήνα αυτής της συζήτησης. Αρκεί να αναλογιστούμε τη φόρτιση που έχουν εκφράσεις όπως «τεχνητή νοημοσύνη». Γιατί όσο και εάν έχουμε αποκτήσει μεγαλύτερη επίγνωση της υλικής και βιολογικής υπόστασης των ψυχικών και νοητικών λειτουργιών μας, μια ορισμένη απόσταση ανάμεσα στο υλικό (και κατ’ επέκταση τεχνολογικό) επίπεδο και το ψυχικό-νοητικό εξακολουθεί να θεωρείται αναγκαία υπαρξιακή συνθήκη, ένα όριο της καταστατικής μας ιδιότητας ως ανθρώπων.