Ανακολουθίες

Θα ήταν ευλογία Θεού να ζει κανείς μέσα σε έναν κόσμο όπου οι αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις δεν θα ήταν κατασκευασμένες, υποβολιμαίες και μάλιστα με καλά κρυμμένο τον απώτερο στόχο τους που είναι, μέσω της επιχειρούμενης εξαπάτησης, το κέρδος. Το μεγάλο κέρδος. Η ζημιά και πάλι θα ήταν μικρή αν περιοριζόταν στο φαινόμενο που θέλουμε να επισημάνουμε και δεν απλωνόταν ώστε να προσβάλει καταστροφικά κάθε έννοια ιδεολογίας και ηθικής, ακόμη και καθημερινής συμπεριφοράς. Δεν είναι πολλά τα χρόνια που σε επίπεδο πολιτικής – η λογοτεχνία και η τέχνη γενικότερα υπήρξαν μπροστάρισσες ακόμη και ως προς αυτό – καλλιεργείται παγκοσμίως η άποψη πως όλος ο πλανήτης είναι μια γειτονιά, πως ό,τι συμβαίνει ακόμη και στην πιο απομακρυσμένη σε σχέση με μας χώρα έχει άμεση επίδραση στη δική μας ζωή και επιπλέον πως είναι εγκληματικό να κλείνουμε τα μάτια μας σε ό,τι συντελείται έξω από τα, έτσι ή αλλιώς, υφιστάμενα κατά συνθήκην εθνικά μας σύνορα. Πώς γίνεται όμως με τόση εκτεταμένη καλλιέργεια μιας αυτόχρημα ουσιαστικής πολιτικής και ιδεολογικής θέσης να διακινείται καθημερινά μια πραγματικότητα που μας θέλει ταμπουρωμένους στο καβούκι μας, αφού σύσσωμοι αναγνωρίζουμε, για παράδειγμα, πως οι πύραυλοι που εκτοξεύονται στη «μακρινή» μας Κορέα είναι ανύπαρκτης σημασίας για μας, σε σχέση τουλάχιστον με το μέγεθος της απειλής που συνιστούν οι πύραυλοι της γειτονικής μας Τουρκίας.