Ως «εγγονό» έβλεπε ο βασιλιάς Κωνσταντίνος τον εαυτό του έναντι του «παππού του» πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου – και ανάλογα ανταπέδιδε και εκείνος. Σε αυτό το μοτίβο πατούσε η σχέση τους, η μακράν καλύτερη που είχε τόσο ως διάδοχος όσο και ως βασιλιάς με πολιτικό ηγέτη. Ομως, όλα αυτά, εξαερώθηκαν, έγιναν καπνός, από τη μία ημέρα στην άλλη, όταν βρέθηκε στο επίκεντρο το «τρίτο πρόσωπο»: ο αληθινός γιος: ο Ανδρέας Παπανδρέου. Ο άνθρωπος για τον οποίο «εγγονός» και «παππούς» οδηγήθηκαν σε ακραία σύγκρουση και η δημοκρατία δοκιμάστηκε στα όριά της μέχρι που, δύο χρόνια αργότερα, έσπασαν πλέον και αυτά.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή