Ο πληθυσμός της Ελλάδας μειώθηκε, αλλά αυξάνονται αυτοί που ασφυκτιούν. Που δεν αντέχουν τον άλλον δίπλα τους, παρόλο που αυτό το «δίπλα» είναι άνισα κατανεμημένο στην Αθήνα και την ύπαιθρο. Διογκώνονται τα «εγώ», νιώθουμε μια πολιτιστική ασφυξία μέσα στην πληθυσμιακή αραίωση. Ή αλλιώς πολιτιστική αραίωση. Μορφή ασφυκτικής απομείωσης  οικονομίας και κάθε αισθήματος επάρκειας και χαράς. Iσως μια εξήγηση είναι ένα είδος υποσυνείδητου συλλογικού «παιχνιδιού της ασφυξίας, του πνιγμού – Choking game», μια παραισθησιογόνος επιλογή ευφορίας, αφού η επιλογή της κριτικής σκέψης βυθίζει στη μελαγχολία.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή