Δεν είναι μακριά από την αλήθεια η άποψη που ταυτίζει την άνθιση των κύκλων τραγουδιών με μια χρονική περίοδο όπου τόσο η δισκογραφία όσο και οι τέχνες – ποίηση, μουσική, στίχος – γνώριζαν μια πρωτοφανή έκρηξη ποσοτική και καλλιτεχνική. Ηταν η χρυσή εποχή του ελληνικού τραγουδιού η οποία έχει παρέλθει. Μεγάλοι συνθέτες κατέβασαν τον λόγο ανυπέρβλητων ποιητών μέσω της μελοποίησης στο ευρύ κοινό ορίζοντας νέα παιδεία στο κεφάλαιο της μουσικής. Αναγκαία είναι η παραδοχή ότι το ιστορικό συγκείμενο στο οποίο δρούσαν απαιτούσε μια τέτοια έκφραση. Ηταν μια κοινωνία στην οποία συντελούνταν σε όλα τα πεδία δραστικές μεταβολές και – αλίμονο – η τέχνη τις κατέγραψε. Το περιεχόμενο αυτής της έκφρασης έδωσε δίσκους-ορόσημο με κύκλους τραγουδιών που αφουγκράζονταν μέσα από την κοινή ανάσα στιχουργού – ποιητή και συνθέτη.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή