Στα μέσα του 1944, η χιτλερική ηγεσία, αντιλαμβανόμενη ότι η ώρα της ήττας στο Ανατολικό Μέτωπο πλησίαζε, οργάνωσε την έξοδο των Γερμανών και γερμανόφωνων πληθυσμών της Σιλεσίας, Ανατολικής Πρωσίας, Πομερανίας, Ανατολικού Βρανδεμβούργου, παρόντων σε αυτές τις επαρχίες από τον 12ο αιώνα, με σκοπό τη μετεγκατάστασή τους στις δυτικές περιοχές της χώρας, απαγορεύοντας με ποινή θανάτου οποιαδήποτε προετοιμασία των ενδιαφερομένων, η οποία ερμηνευόταν ως ηττοπάθεια, και κάθε μετακίνηση δίχως ειδική ατομική άδεια. Η προέλαση των Σοβιετικών στρατευμάτων προς την Ανατολική Πρωσία, την ευρύτερη σημερινή περιοχή του Καλίνινγκραντ, υποχρέωσε τους στρατιωτικούς επιτελείς του Χίτλερ να θέσουν σε εφαρμογή το σχέδιο «Αννίβας». Αυτό προέβλεπε τρεις φάσεις σταδιακής εκκένωσης της Ανατολικής Πρωσίας, αρχής γενομένης τον Ιανουάριο του 1945. Ομως, το σχέδιο εξελίχθηκε σε πανικόβλητη φυγή με κάρα, άμαξες, υποζύγια και πεζή μέσα στο καταχείμωνο, όπου το χιόνι και ο πάγος προκαλούσαν ατυχήματα και θανάτους, ενώ τα καραβάνια των φυγάδων συνέχιζαν την πορεία τους, προσπαθώντας, σύμφωνα με τις ειδήσεις και τις φήμες, να φτάσουν στη Βαλτική, απ’ όπου πλοία θα τους μετέφεραν στην πατρίδα τους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή