Τα άλλα «μάρμαρα»

Το θέμα της επιστροφής των Μαρμάρων του Παρθενώνα παίζει και πάλι στην πρώτη γραμμή της ειδησεογραφίας. Και φαντάζομαι τη συγκίνηση, και όχι μόνο των Ελλήνων, αν και όταν αυτά τα Γλυπτά εκτεθούν στο Μουσείο της Ακρόπολης απ’ όπου θα «συνομιλούν» απευθείας με το μνημείο από το οποίο ξεριζώθηκαν. Αναρωτιέμαι όμως πόσοι έχουμε συνειδητοποιήσει τι πραγματικά συμβολίζουν ή, μάλλον, τι σημαίνουν – διότι δεν πρόκειται απλώς περί συμβολισμού αλλά περί ουσίας. Κι έχω την εντύπωση ότι πάρα πολλοί τα εκλαμβάνουμε μόνο ως εικόνα, ως ένα υπέρτατης αξίας μουσειακό έκθεμα. Οπως δηλαδή και στο Βρετανικό Μουσείο. Ξεχνάμε ή δεν καταλάβαμε ποτέ ότι αποτελούν μέρος όχι μόνο του Παρθενώνα αλλά ενός σύμπαντος. Της Κλασικής Ελλάδας και της Κλασικής Παιδείας. Κι αυτό το σύμπαν έχει και άλλα «μάρμαρα». Ο Παρθενώνας δεν κατασκευάστηκε τυχαία. Είναι κτίσμα μιας εποχής κατά την οποία συντελέστηκε ένα θαύμα. Οχι, βέβαια, με τη μεταφυσική έννοια αλλά από την άποψη ότι τότε κατακτήθηκαν «κορυφές» πολλές από τις οποίες παραμένουν αξεπέραστες έως σήμερα. Και «κτίσματα» αυτής της εποχής είναι επίσης η δραματουργία της, η φιλοσοφία της, ο τρόπος που διηγείται την Ιστορία ο Θουκυδίδης, η γλώσσα και η παιδεία της. Ολα αυτά έχουν, ως φόντο, τον Παρθενώνα κι αυτά έχουν για φόντο την Ακρόπολη. Πρόκειται για την ίδια εικόνα.