Για πόσες συναυλίες μπορείς να ισχυριστείς ότι «ξέρεις απ’ έξω τη διαδρομή» όσων θα ακουστούν, αλλά είναι σαν να τις παρακολουθείς για πρώτη φορά; Με εκείνη την αίσθηση ότι ο δημιουργός ζωγραφίζει έναν πίνακα μπροστά σου, για χάρη σου (αν η εικόνα δεν έχει κακοπάθει απ’ την πολυχρησία); Πόσοι δημιουργοί μεταφέρουν στην προσωπική μυθολογία τους τα λόγια και τις μελωδίες, αυτούσια μέσα στα χρόνια, αλλά ξαφνικά μεταμορφωμένα, ανάλογα με τις συγκυρίες που «σκηνοθετεί» το μέγα πλήθος;
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ