Σχεδιασμός

Κανένας τους δεν είναι – κατά τις δηλώσεις τους – θιασώτης της μοναρχίας. Καθένας τους – αφού  θυμίσει πως ο θεσμός ενταφιάστηκε το 1974 – διαρρηγνύει τα ιμάτιά του πως δίνει το «παρών» στη νεκρώσιμη ακολουθία για να αποτίσει  φόρο τιμής στον άνθρωπο, επειδή το επιβάλλει ο ελληνικός του πολιτισμός. Οι γαλάζιοι βουλευτές και υπουργοί – που γράφουν το «βασιλεύς» με βήτα κεφαλαίο, ενώ επαναλαμβάνουν μονότονα  στους υπόλοιπους ότι ο Γλύξμπουργκ υπήρξε αρχηγός του κράτους – είναι εντός κυβερνητικής γραμμής. Αυτή, άλλωστε, μέσα σε λιγότερο από δύο μέρες επανασχεδιάστηκε ώστε να ικανοποιεί όλα τα γούστα. Και των κεντρώων και των φιλοβασιλικών. Με τις πρώτες ασκήσεις επί χάρτου για την αντίδραση της πολιτείας στον θάνατο του Κωνσταντίνου, η κυβέρνηση θα έκανε «νεύματα προς τους κεντρώους», προκρίνοντας την ταφή του ως ιδιώτη και την παρουσία μιας υπουργού χωρίς βαρύ χαρτοφυλάκιο στην τελετή. Αλλά μετά, σύμφωνα πάντα με τις επίσημες εξηγήσεις, ανακοινώθηκε πως θα έρθουν στην Αθήνα εκπρόσωποι τόσων και τόσων βασιλικών οίκων – οκτώ, για την ακρίβεια. Οπότε, η κυβερνητική εκπροσώπηση αναβαθμίστηκε.