Η συζήτηση για τη σύγκλιση του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία με το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ περνάει από μια σειρά τρικυμιών που τροφοδοτεί η ενίοτε πολιτική αντιπαράθεση. Το πρόσφατο κλίμα θέλει τους δύο όμορους χώρους να περνούν κρίση στη σχέση τους. Το νέο επεισόδιο είναι αυτό με αφορμή το Ειδικό Δικαστήριο και τον Χρήστο Καλογρίτσα και τη σκληρή ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ κατά της Κουμουνδούρου που πυροδότησε και την αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ. Ενα ακόμη επεισόδιο που τώρα προστέθηκε στην «κρίση» των δύο κομμάτων ήταν με αφορμή την αποστροφή του Νίκου Ανδρουλάκη από λόγο του στο Χαλάνδρι και με αναφορά και ευθεία βολή στις «πολακικές συμπεριφορές». Ο Παύλος Πολάκης αποφάσισε να απαντήσει με ειρωνικό και ανοίκειο τρόπο στο προσφιλές του Facebook, αναφέροντας μεταξύ άλλων πως ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ «δεν τραβάει» και «είναι λίγος». «Με τέτοιες δηλώσεις, από μεριάς σου Νικολάκη Ανδρουλάκη (…) ξεκαθαρίζει το θέμα πως η λύση για τη χώρα είναι αυτοδύναμη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ!», αποφάνθηκε. Η αντίδραση ήταν άμεση από τη Χαριλάου Τρικούπη που, μέσω του εκπροσώπου του κόμματος, Δημήτρη Μάντζου, έκανε λόγο «διαχρονικά και συστηματικά τοξική συμπεριφορά», ενώ άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, όπως ο Θόδωρος Μαργαρίτης, χαρακτήρισαν τον Πολάκη «τσουρόμαγκα» της πολιτικής ζωής που αποτελεί «μεγάλο εμπόδιο σε όποια συζήτηση για την προοδευτική διακυβέρνηση».
Είναι ένα άγριο φάλτσο του Παύλου Πολάκη ή απλώς ένα επεισόδιο που δεν διαταράσσει τη μεγάλη εικόνα; Γνώστες του παρασκηνίου λένε πως τα επεισόδια ή η ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα των δύο χώρων δεν θολώνει το βασικο: και αυτό είναι οι παρακολουθήσεις που έχουν τον χαρακτήρα καταλύτη για τις σχέσεις καταρχάς ΝΔ με ΠΑΣΟΚ και κατά δεύτερον τις σχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ με τη Χαριλάου Τρικούπη. Το μείζον πολιτικό γεγονός είναι οι εκλογές και οι διεργασίες που θα πυροδοτήσουν τα αποτελέσματα. Εκεί ακόμη και οι σημερινές σκληρές γραμμές ή οι συμπεριφορές θα ενταχθούν στο «μεγάλο κάδρο» των κινήσεων των δύο χώρων (κανείς στρατηγικά δεν έχει διαφωνήσει στον ΣΥΡΙΖΑ για συμπόρευση με προοδευτικούς χώρους). Βέβαια σήμερα διαδραματίζει ρόλο και το πού απευθύνεται ο καθένας, η ειδική του δηλαδή στρατηγική σε κοινά, αλλά και μια τακτική που θέλει και τους δύο χώρους να έχουν στρατηγική αλίευσης της πλειοψηφίας. Προφανώς υπάρχουν παραλλαγές γραμμής και στην Κουμουνδούρου για το πώς θα κινηθούν σε σχέση με τον Νίκο Ανδρουλάκη, όμως όλοι ομογενοποιούνται στη γραμμή της προοδευτικής κυβέρνησης και ως προϋπόθεση για την πολιτική αλλαγή.
Δεν είναι τυχαίο λένε οι γνωρίζοντες το διαρκώς «μη άδειασμα» του Παύλου Πολάκη από την ηγετική ομάδα. Αντίθετα τα περιστατικά διαφθοράς και ο πρωταγωνιστικός του ρόλος στη διαλεύκανσή τους τον έχουν αναβαθμίσει εσωτερικά και σε μεγάλο μέρος του συριζαϊκού ακροατηρίου. Ως επιμέρους επεισόδια σε μια μακρά διαδρομή μέχρι την κάλπη θα καταγράφονται και οι όποιες κινήσεις απασφάλισης από μεριάς του ή άλλων στελεχών. Βοηθάει, λένε και ο άστοχος διμέτωπος του Ανδρουλάκη.