Εχει ενδιαφέρον ότι τα τύμπανα πολέμου εκατέρωθεν του Αιγαίου δείχνουν να σιγούν όσο πλησιάζουν οι επίσημες ανακοινώσεις για τις κάλπες. Ηταν μάλλον αναμενόμενο ότι, σε Αθήνα και Αγκυρα, με την έναρξη της προεκλογικής περιόδου το μείζον θα είναι οι εκλογές. Τα θερμά επεισόδια, άλλωστε, μεσούσης της προεκλογικής σύγκρουσης είναι πιθανότερο να γυρίσουν μπούμερανγκ σε όσους επένδυσαν σε αυτά παρά να τους ηρωοποιήσουν. Εάν ο Ερντογάν έχει στο πίσω μέρος του μυαλού του μια σύγκρουση με την Ελλάδα για να ανατρέψει ένα δυσμενές πολιτικό κλίμα για τον ίδιο και το κόμμα του ή για να μεταθέσει τις εκλογές, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ο σχεδιασμός μπορεί να επιτύχει – πολιτικά, ακόμη και στρατιωτικά. Ενα πολεμικό επεισόδιο, ακόμη και ωρών ή λίγων ημερών, δεν μπορεί να σχεδιαστεί για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης. Αυτά τα παιχνίδια είναι πολυπαραγοντικά, με την εμπλοκή πολλών διεθνών παικτών, ιδίως από τη στιγμή που το επεισόδιο φέρνει απέναντι δύο χώρες της νατοϊκής συμμαχίας. Και τόσο ο τούρκος πρόεδρος όσο και οι επιτελείς του, γνωρίζουν καλά ότι το αποτέλεσμα μπορεί να είναι η καταρράκωσή τους. Επίσης γνωρίσουν καλά ότι, στρατιωτικά, σε μια σύγκρουση μακράς διαρκείας η Τουρκία θα μπορούσε να ποντάρει σε μια υπεροπλία, αλλά σε εμπλοκές με σύντομη ημερομηνία λήξεως, η ελληνική αντίδραση μπορεί να αποδειχθεί πιο αποτελεσματική. Το Αιγαίο δεν είναι μια εύκολη ζώνη για παιχνίδια πολέμου από την πλευρά της Τουρκίας. Ο Ερντογάν θέλει να παραμείνει στο Ακ σαράι. Απρόβλεπτος δεν σημαίνει αναγκαστικά και άφρονας.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ