Με βάση την αναλογία στο ωρολόγιο πρόγραμμα της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, αλλά και τη σχετική φιλολογία στα δημόσια fora, είναι γενικώς αποδεκτό πως η μουσική εκπαίδευση στο δημόσιο σχολείο είναι υποτιμημένη και περιθωριοποιημένη. Παρ’ όλα αυτά, η μουσική είναι δυναμικά παρούσα στην καθημερινότητα των μαθητών, αποτελώντας ταυτόχρονα και μία από τις πιο δημοφιλείς πτυχές των μεταξύ τους σχέσεων. Εκ των πραγμάτων, δε, διαθέτει μια ιδιαίτερη αμεσότητα, όταν πρόκειται για τη διακίνηση ιδεών. Εξετάζοντας τις θέσεις που καταθέτουν δημόσια οι μαθητές σχετικά με την ελληνική μουσική, συχνά παρατηρείται πως αυτές είναι ιδεολογικά φορτισμένες. Οι θέσεις αυτές διατυπώνονται με πλείστα όσα μέσα, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σε ιστοσελίδες, blogs κ.λπ.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή