Θυμάμαι έντονα ένα βροχερό απόγευμα του Απριλίου, το μακρινό 1989, το οποίο, όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων, ήταν κομβικής σημασίας για τη ζωή μου. Οντας τότε μαθητής της Γ’ Λυκείου και αρχάριος σπουδαστής της κλασικής κιθάρας, άκουσα για πρώτη φορά στο ραδιόφωνο το «Πρωινό τσιγάρο» σε μουσική του Νότη Μαυρουδή και στίχους του Αλκη Αλκαίου. Η αλήθεια είναι πως μαγεύτηκα, τόσο από τη σύνθεση όσο και από τον ήχο της κιθάρας του Νότη Μαυρουδή.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή