Το «κομπιουτεράκι» της πρώτης κάλπης

Τη βαρύτητα της πρώτης κάλπης υπογραμμίζουν πια οι αρχηγοί όλων των κομμάτων. Οι στοχεύσεις τους είναι διαφορετικές, άρα και η στρατηγική τους, για την αναμέτρηση της απλής αναλογικής, η οποία θα δώσει οπωσδήποτε απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα (ποιος είναι πρώτος, ποιες οι δυναμικές των υπολοίπων, πόσο κοντά η αυτοδυναμία κ.ο.κ.). Αλλά και θα κρίνει επίσης το πόσο… ανέφελη ή πιο πιεσμένη θα είναι η πορεία του καθενός, εκτός απροόπτου, προς τις δεύτερες κάλπες της ενισχυμένης αναλογικής. Στη ΝΔ επιμένουν, κατ’ εντολή του Κυριάκου Μητσοτάκη, να μιλούν για «εθνικές εκλογές» και όχι για πρώτη-δεύτερη κάλπη, που θεωρούν ότι σαστίζει τους πολίτες, απειλώντας ακόμα περισσότερο με χαλαρό «μήνυμα». Επίσης επιμένουν στον διακηρυγμένο στόχο της «αυτοδύναμης, όχι κατ’ ανάγκη μονοκομματικής» ΝΔ, θεωρώντας ρεαλιστική την τροχιά αυτοδυναμίας με βάση τον μέχρι στιγμής δημοσκοπικό «αέρα». Και, ανεξάρτητα από τις πρωθυπουργικές σκέψεις, ο μηχανισμός δείχνει να κινείται με βασικό σενάριο ότι κάλπες θα στηθούν στις 9 Απριλίου (οι πρώτες) και στις 14 ή στις 21 Μαΐου (οι δεύτερες), με αστερίσκο στο σενάριο για πρώτη αναμέτρηση στο τέλος Μαΐου και δεύτερη στο τέλος Ιουνίου – αρχές Ιουλίου. Τα μόνα δεδομένα για τα τρία πρώτα κόμματα είναι τα εξής: ο Κυριάκος Μητσοτάκης ζητάει καθαρή εντολή, θεωρώντας τις αυτοδύναμες κυβερνήσεις ως παράγοντα πολιτικής σταθερότητας, ο Αλέξης Τσίπρας διεκδικεί προοδευτική διακυβέρνηση και ο Νίκος Ανδρουλάκης θέλει ισχυρό ρόλο στο μετεκλογικό τοπίο. Με βάση αυτά, φανερές και κρυφές μετρήσεις, ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων και εκτιμήσεις μπαίνουν στο… κομπιουτεράκι της πρώτης κάλπης, σε μια προσπάθεια να «μετρηθούν» στόχοι (η πρωτιά και η διαφορά με τον δεύτερο) και παράμετροι (η αποχή και οι αναποφάσιστοι) που δύσκολα προβλέπει κανείς με βεβαιότητα.