Το δικό της «Μάαστριχτ» προετοιμάζει η Λατινική Αμερική, με στόχο τη δημιουργία ενός δικού της νομίσματος, το οποίο σταδιακά θα «δέσει» πιο στενά τις οικονομίες των χωρών της και, παράλληλα, θα τις απεξαρτήσει από το δολάριο. Πρωταγωνίστριες σε αυτό το εγχείρημα είναι οι δύο πιο ισχυρές οικονομίες της περιοχής: η Βραζιλία και η Αργεντινή, οι δύο χώρες με ειδικό βάρος ανάλογο εκείνου που διαθέτουν στην Ευρώπη η Γερμανία και η Γαλλία, χωρίς τις οποίες είναι προφανές ότι δεν θα μπορούσε να υπάρξει το ευρώ.

Σύμφωνα με σχετικό δημοσίευμα των «Financial Times», το σχέδιο θα συζητηθεί στο πλαίσιο συνάντησης η οποία θα πραγματοποιηθεί στο Μπουένος Αϊρες. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ο νέος πρόεδρος της Βραζιλίας, Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα, επέλεξε ως πρώτο εκτός συνόρων προορισμό του τη γειτονική χώρα, στην πρωτεύουσα της οποίας βρίσκεται από χθες το βράδυ, με αφορμή την αυριανή σύνοδο κορυφής της Κοινότητας των (33) Κρατών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής (CELAC).

Το όνομά του

Σύμφωνα, μάλιστα, με τις πληροφορίες των «FT», η Βραζιλία φέρεται να έχει ήδη προτείνει και το όνομα του νέου νομίσματος: sur. Σύντομα δε, όπως αναφέρει το ίδιο ρεπορτάζ, θα προσκληθούν να το υιοθετήσουν και άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής – ενώ στην περίπτωση που το εγχείρημα ευοδωθεί, αυτό θα σημάνει τη δημιουργία της δεύτερης μεγαλύτερης νομισματικής ένωσης, η οποία θα αντιπροσωπεύει το 5% του συνολικού ΑΕΠ (έναντι 14% της ευρωζώνης).

Η συγκεκριμένη διαδικασία, βεβαίως, θα είναι μακρόχρονη. Εξάλλου, όπως υπενθύμισε ο υπουργός Οικονομικών της Αργεντινής, Σέρτζιο Μάσα, οι ευρωπαίοι εταίροι χρειάστηκαν 35 χρόνια προκειμένου να δημιουργήσουν και να θέσουν σε κυκλοφορία το ευρώ. «Δεν θέλω να δημιουργήσω λανθασμένες προσδοκίες (…) Πρόκειται για ένα πρώτο βήμα σε έναν μακρύ δρόμο τον οποίο οφείλει να ταξιδέψει η Λατινική Αμερική» σημείωσε χαρακτηριστικά ο ίδιος.

Τι άλλαξε

Παρ’ όλα αυτά, η πολιτική απόφαση θεωρείται από ορισμένους το ήμισυ του παντός, ενώ δεν αποκλείεται στη συγκεκριμένη περίπτωση όλα να προχωρήσουν πολύ πιο γρήγορα. Κι αυτό, κυρίως, εξαιτίας των μεγάλων αλλαγών που συντελούνται διεθνώς, της κρίσης της παγκοσμιοποίησης, της αμφισβήτησης της ηγεμονίας των ΗΠΑ και του «πράσινου θεού» και σειράς άλλων παραμέτρων.

Τα εμπόδια

Αξίζει να σημειωθεί ότι η ιδέα για τη δημιουργία μιας νομισματικής ένωσης Βραζιλίας και Αργεντινής, όπως και ενός ενιαίου λατινοαμερικανικού νομίσματος, δεν είναι καινούργια. Μέχρι πρόσφατα ωστόσο προσέκρουε σε διάφορα εμπόδια και αντιρρήσεις της μιας ή της άλλης πλευράς. Πρωτίστως δε της Βραζιλίας, της οποίας η κεντρική τράπεζα ισχυριζόταν πως η οικονομία της Αργεντινής είναι εξαιρετικά ασταθής – ο πληθωρισμός «τρέχει» με 100%, η τελευταία στάση πληρωμών έγινε το 2020 και υπάρχει ένα χρέος της τάξης των 40 δισ. δολαρίων προς το ΔΝΤ -, με αποτέλεσμα τα προβλήματα που θα ανακύψουν να είναι περισσότερα από τα οφέλη.

Ολα αυτά φαίνεται πως άλλαξαν εξαιτίας τόσο των διεθνών ανακατατάξεων όσο και των πολιτικών εξελίξεως στην περιοχή. Είναι γνωστό, εξάλλου, ότι την κυβερνητική εξουσία στις δύο χώρες ασκούν δύο όμοροι ιδεολογικά και πολιτικά πρόεδροι, από τη μία ο Λούλα και από την άλλη ο «κιρχνεριστής» Αλμπέρτο Φερνάντεζ, ενώ κάτι ανάλογο συμβαίνει και σε άλλες, όπως στη Χιλή, στην Κολομβία – ακόμα και στο Μεξικό, του οποίου ο πρόεδρος μπορεί για την ώρα να κρατά αποστάσεις από την παραπάνω πρωτοβουλία, όμως έχει επανειλημμένως ταχθεί υπέρ της ενίσχυσης της περιφερειακής συνεργασίας σε διάφορους τομείς.