Ελλάδα και Τουρκία βαδίζουν ως φαίνεται σε χρονικά ταυτόχρονες εκλογές. Για την Τουρκία, ένα κεντρικό ζητούμενο είναι το πώς θα βγει από τις εκλογές αυτές. Σύμφωνα με τον «Economist», η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα διολίσθησης σε ανοιχτή δικτατορία. Ενώ διερωτάται «εάν σχεδιάζει και την κατάληψη ενός μικρού ελληνικού νησιού». Βεβαίως ο Πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης από το φόρουμ του Νταβός απέκλεισε τον πόλεμο (δεν θα μπορούσε άλλωστε να κάνει και κάτι διαφορετικό). Αλλά αυτό δεν αναιρεί την κρισιμότητα της προεκλογικής περιόδου με όλα τα επικίνδυνα ενδεχόμενα ανοιχτά. Απαιτείται ως εκ τούτου επίδειξη υψηλού βαθμού ωριμότητας και ευθύνης από τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας. Στη διάρκεια της ευαίσθητης προεκλογικής περιόδου τα μείζονος σημασίας θέματα της εξωτερικής πολιτικής και ιδιαίτερα τα ελληνοτουρκικά θα πρέπει να παραμείνουν εκτός πεδίου της πολιτικής αντιπαράθεσης. Αλλωστε σημαντικές διαφωνίες μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων (με την εξαίρεση του ΚΚΕ) πάνω στις βασικές επιλογές και στοχεύσεις της εξωτερικής πολιτικής δεν υπάρχουν. Οι όποιες διαφορές είναι εν πολλοίς διαχειριστικού χαρακτήρα. Από τη Μεταπολίτευση και μετά (1974) η ουσία και ο βασικός προσανατολισμός της εξωτερικής πολιτικής έχουν βγει από την ατζέντα της πολιτικής αντιπαράθεσης. Δεν αμφισβητούνται (αντίθετα με ό,τι συνέβαινε στο κάπως απώτερο παρελθόν).

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή