Τέσσερις δεκαετίες μάς χωρίζουν από την εποχή που ο Μάριος Ποντίκας έγραψε τον «Γάμο» κι όμως τόσο η θεματολογία του όσο και η διαχείρισή της από τους θεατρικούς ήρωες όχι μόνο αντέχουν στο σήμερα αλλά, εν μέρει, το χαρακτηρίζουν. Και όσο κι αν θεωρήσει κάποιος πως τα πράγματα έχουν αλλάξει – που έχουν αλλάξει -, άλλο τόσο είναι ίδια. Το έργο γράφτηκε το 1980 και πρωτοανέβηκε από το Θέατρο Τέχνης σε σκηνοθεσία του Καρόλου Κουν, τη σεζόν 1980-1981. Ο Μάριος Ποντίκας (1942-2022) ανήκει στη γενιά του μεταπολεμικού θεάτρου και στο έργο του αντικατοπτρίζεται η κοινωνία της εποχής, με όλες τις παθογένειες – πολλές από τις οποίες δεν ξεπεράστηκαν από τον χρόνο. Τα θέματά του έχουν να κάνουν με τη βία, την εξουσία, τη θέση της γυναίκας, τον θεσμό της οικογένειας, τις ιδεολογίες και την κατάρρευση των ηθικών αξιών, το άτομο, τη μοναξιά και τον φόβο του. Συγγραφέας που παρατηρεί με ψυχραιμία τα πράγματα στο βάθος και στη λεπτομέρειά τους, στέκεται απέναντι στα γεγονότα και τα ανασυνθέτει μέσω της θεατρικής γραφής με τρόπο καίριο και ουσιαστικό. Τη ρεαλιστική του γραφή εμπλουτίζει με στοιχεία μιας υπόγειας, αλλά φανερής, ποιητικής, λυρικής, διάθεσης.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή